Powtarzające się świadczenia niepieniężne

Czym są powtarzające się świadczenia niepieniężne i czy nadal sprawdzają się jako sposób na uniknięcie składek na ubezpieczenia społeczne i składki zdrowotnej w 2023 roku? Wpis porusza temat co w tym zakresie uległo zmianie od czasu, kiedy pod koniec 2021 roku przed wprowadzeniem Nowego Ładu ludzie zaczęli przeszukiwać internet w poszukiwaniu wiedzy o art. 176 ksh. a powtarzające się świadczenia niepieniężne od 2023 roku stały jedynym legalnym sposobem na uniknięcie konieczności płacenia składki zdrowotnej w spółce z o.o.

Powtarzające się świadczenia niepieniężne – czym są i jakie dają korzyści?

Powtarzające się świadczenia niepieniężne w spółce z o.o. to instytucja prawna, która pozwoli:

• uniknąć składek na ubezpieczenia społeczne
• uniknąć składki zdrowotnej w spółce z o.o.
• korzystnie opodatkować 12% podatkiem PIT z kwotą wolną 30.000 złotych dochody ze spółki z o.o. aż do kwoty 120.000 zł rocznie.

Brzmi interesująco? Wiem, że artykuł może wydawać się długi, jednak powtarzające się świadczenia niepieniężne w spółce z o.o. są tematem na tyle obszernym i mającym tak wiele różnorodnych implikacji, że warto omówić go kompleksowo. Na wstępie warto dodać, że korzyści jakie niosą za sobą świadczenia niepieniężne w spółce z o.o. są także aktualne w 2023 roku.

Czym są powtarzające się świadczenia niepieniężne w spółce z o.o.?

Powtarzające się świadczenia niepieniężne w spółce z o.o. to instytucja opisana w art. 176 Kodeksu spółek handlowych. Polega ona na tym, że na mocy umowy spółki z o.o. część lub całość udziałów wspólnika w spółce z o.o. obciążona jest obowiązkiem realizowania przez wspólnika różnorodnych świadczeń na rzecz lub w interesie spółki. Świadczenia te nie mogą mieć charakteru pieniężnego. Nie oznacza to, że nie są one odpłatne, to dwie różne historie.

Czym są świadczenia niepieniężne wspólnika spółki z o.o.? Po ludzku: chodzi o różnego rodzaju „prace” bądź dostawy. Świadczenia te mają mieć charakter powtarzalny. W małych spółkach, opartych na pracy własnej wspólników, będzie to najczęściej właśnie ich dodatkowy wkład osobisty, polegający na powtarzalnym świadczeniu pewnych czynności na rzecz spółki.

Co może być przedmiotem obowiązku powtarzających się świadczeń niepieniężnych z art. 176 ksh?

Najczęściej powtarzające się świadczenia niepieniężne w spółce z o.o. dotyczą realizacji różnorodnych „prac” na rzecz spółki. Nie chodzi mi jednak tutaj o pracę w rozumieniu Kodeksu pracy. Nie jest to więc stała praca, realizowana w określonych godzinach i pod kierunkiem przełożonego. Są to niezależne czynności wspólnika realizowane na rzecz spółki i w interesie spółki, których podstawą jest umowa spółki. Tego typu czynnościami mogą być powtarzalne prace związane z prowadzeniem spółki, a także dostarczanie spółce towarów lub półproduktów.

W wielu małych biznesach spółka opiera się na pracy własnej wspólników. Dlatego można mówić nawet o pewnych standardowych czynnościach mogących być przedmiotem powtarzających się świadczeń niepieniężnych.

Jaki jest cel powtarzających się świadczeń niepieniężnych w spółce z o.o.?

Celem przepisu art. 176 ksh jest ochrona interesów spółki w sytuacji nałożenia na wspólników dodatkowych obowiązków innych niż wniesienie wkłady oraz stworzenie stałych powiązań gospodarczych pomiędzy spółką a wspólnikami, z jednej strony dla zapewnienia pozyskiwania na korzystnych warunkach przez spółkę niezbędnych dla funkcjonowania spółki surowców, towarów lub usług, z drugiej strony zapewnienie wspólnikom względnie stałego popytu na własne wyroby bądź usługi. Historycznie idea powtarzających się świadczeń niepieniężnych powstała w Niemczech, a pierwowzorem dla art. 176 ksh był §55 Aktiengesetz (Prawa o spółkach akcyjnych), dla którego celem było zaspokojenie potrzeb gospodarczych akcyjnej spółki cukrowej.

Art. 176 ksh przykłady

Przykłady takich świadczeń, które stosowałem u moich klientów to, np. świadczenie pomocy lekarskiej klientom spółki, prowadzenie ksiąg rachunkowych, wystawianie faktur, zarządzanie rozliczeniami, transportowanie materiałów i osób, doradztwo, tłumaczenia, tworzenie dokumentacji różnego rodzaju, sprzątanie, konserwacja sprzętów i wiele innych. Tak naprawdę punktem wyjścia do oceny co może być świadczeniem w Twojej spółce jest pytanie o to, co rzeczywiście w niej robisz i czy robisz to w sposób powtarzalny.

Co nie może być świadczeniem niepieniężnym z art. 176 ksh.?

Wykluczone z kategorii powtarzających się świadczeń niepieniężnych w spółce z o.o. są świadczenia:

ciągłe (stałe) – gdy mówię o świadczeniu stałym to rozumiem przez to świadczenie realizowane w sposób ciągły, tj. 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu. Świadczeniem ciągłym nie jest natomiast powtarzające się wykonywanie czynności przez wspólnika, choćby było ono częstotliwe. Jeżeli występują przerwy w wykonywaniu czynności to mamy do czynienia ze świadczeniem powtarzającym się.

jednorazowe – realizacja jednorazowej czynności na rzecz spółki także nie stanowi powtarzającego się świadczenia niepieniężnego.

pieniężne – z kategorii świadczeń opisanych w art. 176 k.s.h. wykluczamy też świadczenia pieniężne. Chodzi tutaj o jakiekolwiek finansowanie spółki. Przykładowo o pożyczanie pieniędzy.

Powtarzające się świadczenia niepieniężne a ZUS

Powtarzające się świadczenia niepieniężne w kontekście ZUS nie są tytułem do objęcia wspólnika składką na ZUS oraz składkami NFZ. Nie występują one w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych jako tytuł do składek. Wypłacanie wynagrodzenia z tytułu wykonywania świadczeń niepieniężnych stało są najbardziej popularnym sposobem niepłacenia składek NFZ i ZUS w spółce z o.o. Jednocześnie razem z wykorzystaniem instytucji z art. 176 k.s.h. w internecie zaczęły się dyskusje. Pojawiły się pytania, wątpliwości i różne poglądy prawników, księgowych i doradców podatkowych, sam ZUS także nie ma jednolitego stanowiska w tym temacie. Z tymi wszystkimi kwestiami rozprawimy się poniżej.

Czy ZUS może kwestionować art. 176 i zastrzeżenie powtarzających się świadczeń niepieniężnych w spółce z o.o.?

W kilku serwisach społecznościowych pojawiły się przypuszczenia, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych będzie kwestionował wprowadzenie powtarzających się świadczeń niepieniężnych, jako czynności pozornej. Pesymiści widzą w tym zakresie ukrytą umowę o pracę. Wszystko to jestj szumem informacyjnym i wymaga uporządkowania, którego tutaj zaraz dla Ciebie dokonam.

Czy ZUS ma narzędzia aby kwestionować powtarzające się świadczenia niepieniężne w związku ze składką zdrowotną?

Spółka z o.o. bez ZUS i NFZ

W zakresie regulacji dotyczących ubezpieczenia zdrowotnego istnieje dualizm.

Polega on na tym, że jeden organ, tj. Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia, decyduje o objęciu ubezpieczeniem zdrowotnym i ustaleniu prawa do świadczeń z prawem kontroli odwoławczej wykonywanej przez sądy administracyjne (art. 109 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych).

Natomiast realizacją przydzielonych zadań dotyczących kontroli i poboru składek na ubezpieczenie zdrowotne zajmuje się Zakład Ubezpieczeń Społecznych, co wiąże się z wydawaniem decyzji i prawem ich kontroli przez sąd ubezpieczeń społecznych. Tak więc w odrębnym postępowaniu, prowadzonym przed Prezesem NFZ, rozstrzygana jest kwestia podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu. Natomiast dopiero w razie stwierdzenia, że dana osoba podlega ubezpieczeniu zdrowotnemu, możliwe jest wydanie w innym postępowaniu, prowadzonym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, decyzji wymierzającej należną składkę na ubezpieczenie zdrowotne.

Uprawnienia ZUS do kontroli powtarzających się świadczeń niepieniężnych z art. 176 ksh

Czy ZUS ma narzędzia do kontroli powtarzających się świadczeń niepieniężnych? Zgodnie z art. 68 ust. 1 pkt 1 oraz art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład Ubezpieczeń Społecznych jest uprawniony nie tylko do przeprowadzania kontroli wykonywania przez płatników zadań i obowiązków w zakresie ubezpieczeń społecznych, ale również dokonywania kontroli pod względem samego zgłaszania do ubezpieczeń i badania istnienia tytułu do ubezpieczenia społecznego.

ZUS badając kwestie realizacji zadań z zakresu ubezpieczeń społecznych ma narzędzia dla sprawdzenia, czy dany stosunek prawny jest pozorny i jaka jest jego faktyczna treść. Pod pojęciem treści rozumiemy w języku prawnym to do czego strony się zobowiązują wobec siebie i co faktycznie sobie świadczą. To może przekładać się także na kwestie składki zdrowotnej, tutaj także ZUS ma prawo kontroli i przekazania odpowiednich danych do NFZ celem np. ustalenia obowiązku składkowego.

ZUS ma narzędzia kontroli powtarzających się świadczeń niepieniężnych, ale sam nie decyduje o obowiązku objęcia składką. Decyzje w tym zakresie na podstawie zawiadomienia z ZUS podejmuje Prezes NFZ.

Czy powtarzające się świadczenie niepieniężne z art. 176 ksh są czynnością pozorną?

Obowiązkiem powtarzających się świadczeń niepieniężnych na podstawie art. 176 ksh obciążone są udziały wspólnika. Świadczeniom niepieniężnym nie podlega sam wspólnik. Jest to obowiązek związany z udziałami. Jest to więc rozwiązanie korporacyjne, wynikające ze stosunku spółki prawa handlowego.

Różnica między stosunkiem cywilnoprawnym a świadczeniem na podstawie umowy spółki polega na tym, że gdy wspólnik sprzeda udziały obciążone art. 176 ksh to na nabywcę przechodzi obowiązek świadczeń. Ty jako były wspólnik się od niego uwalniasz. Na gruncie szeroko pojętego prawa prywatnego mamy swobodę umów, która obejmuje także wybór takiej formy umowy, która odpowiada potrzebom spółki oraz wspólnika.

Nie ma generalne nakazu zawierania umów zlecenia, o dzieło, czy umów o pracę. Jeżeli więc wspólnicy uznają dane świadczenie realizowane przez wspólnika za istotne dla spółki i spółka ma z tego tytułu korzyść w postaci przychodów i jeżeli dokumentujemy realizację tego świadczenia (np. poprzez harmonogram wykonywania takich świadczeń) to niech sobie ZUS szuka wiatru w polu. Nie pozorujemy tutaj przecież niczego. Realizujemy powtarzające się świadczenia dla spółki, dla jej interesu. Ma to swoje konsekwencje na gruncie prawa spółek handlowych, odmienne niż w przypadku umowy o pracę, czy zlecenia. Jest to regulacja w pełni autonomiczna i odrębna od tych umów. Świadczenia niepieniężne to żadne pozoranctwo.

I tutaj ważne zastrzeżenie! Jeżeli wpiszesz sobie w umowę świadczenia niepieniężne to realizuj je. W momencie, gdy ich nie realizujesz to w istocie jest to pozorność. I to może być potraktowane wielowymiarowo. Przykładowo może być to uznane (ale nie przez ZUS, tylko US!) jako pozorne świadczenie mające na celu ukrycie dywidendy! Aby ocenić, że powtarzające się świadczenie jest czynnością pozorną musi istnieć też tzw. czynność ukryta i należy ustalić jej treść i znaczenie. I tutaj pojawiają się obawy niektórych, że będzie to np. uznawane za umowę o pracę.

Skąd ZUS ma wiedzieć, czy w mojej spółce istnieje obowiązek świadczeń niepieniężnych?

Tak, tutaj nawet doszło prawie do kłótni na jednej z grup na Facebooku. Ktoś twierdził, że Urząd Skarbowy będzie o tym zawiadamiał US na podstawie danych z deklaracji rocznych. Co za bzdura! US obejmuje tajemnica skarbowa, ale poza tym może coś ważniejszego. Nikt nie będzie w skarbówce analizował czy w zeszłym roku były przychody z tytułu powołania, czy z innych źródeł i co to oznacza dla ZUS. Uwierzcie mi, pracownicy urzędów skarbowych i tak mają już za dużo roboty. ZUS musiałby więc analizować umowy spółek w KRS i czynić to metodycznie. Równie mało prawdopodobne. Jak zwykle, tylko „uprzejmy donos” może pomóc w takiej sytuacji ZUSowi czy NFZ w zainteresowaniu się sprawą.

Czy istnieje interpretacja ZUS na temat powtarzających się świadczeń niepieniężnych z art. 176 ksh?

Czy ZUS wypowiadał się na temat powtarzających się świadczeń niepieniężnych ? Tak, wielokrotnie.

Przykładowo w piśmie  dnia 28 maja 2020 r. (DI/100000/43/285/2020). Centrala ZUS stwierdziła: „Reasumując, katalog tytułów do objęcia obowiązkiem ubezpieczeń nie zawiera w swej treści osób fizycznych wykonujących za wynagrodzeniem powtarzające się świadczenia niepieniężne w rozumieniu art. 176 Kodeksu spółek handlowych wyłącznie na podstawie umowy spółki. W konsekwencji samo wykonywanie przez te osoby świadczeń niepieniężnych za wynagrodzeniem nie powoduje powstania tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczeń społecznych, tym samym wypłacane w oparciu o art. 176 Kodeksu spółek handlowych wynagrodzenie nic rodzi obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne.”

Tak samo w piśmie z dnia 5 lipca 2018 r. Centrali ZUS (WPI/200000/43/710/2018).

Najnowsze korzystne dla przedsiębiorców interpretacje ZUS wydał 2 marca 2022 r. (WPI/200000/43/177/2022), 13 kwietnia 2022 roku (WPI/200000/43/510/2022),

Mniej korzystne interpretacje ZUS wydał 5 października 2022 r. (DI/100000/43/867/2022) oraz 14 lutego 2023 r. (DI/100000/43/1/2023). Jak widać więc z końcem 2022 roku ZUS (a właściwie jego gdański oddział) próbuje dokonać zmiany dotychczasowej interpretacji przepisów. Nie kwestionuje przy tym, że wynagrodzenie z art. 176 ksh nie podlega składkom, ale kwestionuje konkretne stany faktyczne, w których uznaje (w mojej ocenie nietrafnie!), dane świadczenia za świadczenia o charakterze ciągłym, a nie powtarzającym się – dodatkowo błędnie interpretuje tzw. ratio legis przepisu art. 176 ksh.

ZUS wie, że coś takiego jak art. 176 k.s.h. istnieje. Wie też, że nie ma obowiązku składkowego z tym związanego. To oczywiście nie wyklucza, że ZUS nie będzie starał się objąć powtarzających się świadczeń niepieniężnych składkami. Na chwilę obecną nie są mi jednak znane żadne postępowania czy decyzje, w których ZUS nalicza składki od tego typu świadczeń.

Czy powtarzające się świadczenia niepieniężne z art. 176 ksh mogą być uznane przez ZUS za umowę zlecenia?

Ten kierunek wydawać się może bardziej prawdopodobny, jednak powtarzające się świadczenia niepieniężne w spółce z o.o. to nie to samo co umowa zlecenia. Diabeł jak zwykle tkwi w szczegółach. O tym, że obowiązek powtarzających się świadczeń niepieniężnych, a umowa zlecenia to dwie inne kwestie decyduje charakter korporacyjny tego pierwszego. Wymóg zamieszczenia tego typu obowiązku z art. 176 k.s.h. w umowie spółki podkreśla specjalny, obligacyjno-organizacyjny charakter „przywiązania” obowiązku do udziału w spółce z o.o.. Stanowi on część stosunku prawnego członkostwa w spółce, którego elementami, obok praw,  są również obowiązki, takie jak obowiązek powtarzających się świadczeń niepieniężnych w spółce z o.o..  Oznacza to, że zbycie takiego udziału/udziałów do których przywiązany jest ten obowiązek, powoduje jego przejście na nabywcę udziału. Stanowi to logiczny wniosek, który można wyprowadzić z definicji udziału jako ogółu praw i obowiązków przysługujących wspólnikowi.

„Przywiązanie” obowiązku powtarzających się świadczeń do udziału wspólnika podkreśla jego korporacyjny charakter, który jest odmienny od umowy zlecenia czy też umowy o świadczenie usług regulowanej art. 750 Kodeksu cywilnego. To wspólnicy umawiają się na pewne świadczenia, a nie zarząd spółki zleca ich wykonanie. Są więc naprawdę mocne argumenty przeciwko takim zakusom ZUS. Dla pełnej jasności warto jednak dodać, że ZUS podjął już takie próby – tj. próby zrównywania art. 176 ksh z umowami zlecenia i umowami o świadczenie usług  (art. 750 Kodeksu cywilnego), o czym świadczą najnowsze interpretacje ZUS z Gdańska, które znajdziecie w BIPie ZUSu: chodzi o interpretacje indywidualne z dn. 5 października 2022 r., DI/100000/43/867/2022, 14 lutego 2023 r. (DI/100000/43/1/2023), a także  2 marca 2023 roku (DI/100000/43/36/2023).

W interpretacjach tych ZUS absurdalnie twierdzi, że mamy do czynienia z umową zlecenia i podważa „powtarzalny” charakter świadczeń, uznając je za czynności ciągłe. W mojej ocenie nietrafnie, gdyż wymienione we wnioskach powtarzające się świadczenia niepieniężne nie stanowią świadczenia o charakterze stałym, skoro ograniczone są one maksymalną liczbą godzin świadczenia w danym okresie czasowym. Większość prawników uznaje tego typu interpretacje za wyłącznie mające cele profiskalne i nie znajdujące umocowania w dorobku prawa spółek.

Czy powtarzające się świadczenia niepieniężne w spółce z o.o. mogą być uznane przez ZUS za umowę o pracę?

No… papier to przyjmie wszystko, ale to mało prawdopodobne. Musiałby bowiem wykazać istnienie przesłanek istnienia stosunku pracy. Czyli m.in. tak zwanego podporządkowania pracowniczego. Zabawne, ale orzecznictwo ZUS idzie w zupełnie innym kierunku. Kwestionuje istnienie tego typu podporządkowania u większościowych wspólników spółek. Wspólnicy mniejszościowi łatwo zaś mogą wybrnąć  wskazując, że nie ma tutaj żadnego kierownictwa ze strony spółki. Brak stałego miejsca pracy, a nawet stałego wynagrodzenia nie pozwala na ustalenie stosunku pracy.

Czy istnieje interpretacja NFZ w sprawie powtarzających się świadczeń niepieniężnych w spółce z o.o.?

NFZ kilkakrotnie w 2022 roku uznał za prawidłowe stanowisko dotyczące niepodlegania obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z tytułu wynagrodzenia otrzymywanego w zamian za wykonywanie na rzecz spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych w spółce z o.o., oznaczonych co do zakresu i rodzaju w umowie spółki. Przykładem jest interpretacja indywidualna nr 4/2022 Prezesa NFZ w sprawie świadczeń niepieniężnych.

Sposób ustanowienia świadczeń z art. 176 KSH

Przede wszystkim uwaga najważniejsza. Powtarzające się świadczenia niepieniężne w spółce z o.o. mogą zostać ustanowione wyłącznie w umowie spółki. Płynie dla Ciebie z tego jeden wniosek, jeżeli dotychczas nie masz w swojej umowie spółki takiego postanowienia to musisz udać się do notariusza po to, aby odbyć zgromadzenie wspólników i zmienić umowę spółki w odpowiedni sposób. Na tym jednak nie koniec. Ustanawiając świadczenia z art. 176 KSH należy mieć na względzie także przepis art. 246 § 3 KSH w myśl którego uchwała dotycząca zmiany umowy spółki, zwiększająca świadczenia wspólników lub uszczuplająca prawa udziałowe bądź prawa przyznane osobiście poszczególnym wspólnikom, wymaga zgody wszystkich wspólników, których dotyczy. Warto aby zgoda taka odnotowana była w protokole notarialnym.

Jak powinny być sformułowane powtarzające się świadczenia niepieniężne w sp. z o.o.?

Jak stanowi art. 176 ksh jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń. Co powinna więc zawierać umowa spółki? Umowa spółki powinna precyzować rodzaj i zakres świadczeń.

Jeżeli chodzi o rodzaj to przedmiot świadczenia, wskazanie, na czym świadczenie wspólnika będzie polegać.  Zakres to wskazanie przede wszystkim rozmiarów i okresu, w jakim świadczenie to ma być spełniane. Skoro świadczenie ma być „powtarzające się” to trzeba przynajmniej zasygnalizować ową powtarzalność. Jeżeli nie określono w umowie spółki okresu świadczenia, obowiązki wspólnika są bezterminowe i wygasają najpóźniej  z chwilą zakończenia likwidacji i wykreślenia spółki z rejestru przedsiębiorców. Co do zakresu to wskazuję zwykle w takim umowie spółki maksymalny zakres tygodniowy/miesięczny liczony w godzinach. Niektórzy wskazują, że dane świadczenie realizowane będzie też jakąś ilość razy w tygodniu, miesiącu czy roku.

Czy powtarzające się świadczenia w spółce z o.o. mogą być codziennie?

Tak, nie widzę przeszkód. Istotne jest to, aby nie miały one charakteru ciągłego. Świadczenie ciągłe trwa 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu. Świadczeniem ciągłym jest np. stałe udostępnianie pomieszczenia dla spółki czy sprawowanie funkcji w zarządzie. Nie jest nim codzienne wykonywanie różnorodnych czynności.

Czy wynagrodzenie wspólnika spółki za świadczenia niepieniężne z art. 176 ksh musi być zawarte w umowie spółki?

Nie ma takiej konieczności aby wynagrodzenie za świadczenia niepieniężne było sztywno regulowane umową spółki. Byłoby to absolutnie nieżyciowe. Dostępne możliwości to odrębne porozumienie wspólnika ze spółką albo uchwała wspólników regulująca wysokość wynagrodzenia.

Jakie wynagrodzenie za powtarzające się świadczenia niepieniężne?

Jakie wynagrodzenie zastrzec za świadczenia niepieniężne? Wspólnicy nie mają tutaj do końca wolnej ręki. Wynagrodzenie za realizację świadczeń niepieniężnych nie może przewyższać cen lub stawek przyjętych w obrocie. Tyle na ten temat Kodeks spółek handlowych. Z perspektywy prawa podatkowego wynagrodzenie za świadczenia niepieniężne jest transakcją między podmiotami powiązanymi. Z wielu przepisów ustaw o CIT i PIT wynika, że cena za tego typu świadczenie powinna mieć charakter rynkowy. Będzie to istotne zarówno w przypadku, gdy będziemy chcieli uniknąć uznania wynagrodzenia za ukryte dywidendy, jak i w kontekście ogólnego ryzyka związanego ze stosowaniem regulacji o tzw. cenach transferowych.

Nie ma niestety ogólnej i jednocześnie trafnej odpowiedzi na kwestię rynkowego wynagrodzenia z tytułu powtarzających się świadczeń niepieniężnych. W pewnym uproszczeniu można powiedzieć, że wynagrodzenie z tytułu świadczeń powtarzających się powinno odpowiadać stawce jaką spółka z o.o. zapłaciłby niepowiązanej ze spółką osobie trzeciej za dane świadczenie. W celu określenia wysokości tego typu wynagrodzenia można sięgnąć po metody ustalania cen transferowych. Szczególnie pomocna może być tzw. metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej. W poszukiwaniu wartości rynkowej wynagrodzenia wspólnika można też sięgnąć po opracowania GUS dotyczące wysokości wynagrodzeń w różnych zawodach.

Wspólnik wykonujący powtarzające świadczenia powinien otrzymać wynagrodzenie będące wypadkową różnych świadczeń jakie wykonuje. Na inne wynagrodzenie może liczyć doradca podatkowy, na jeszcze inne kierowca, a na jeszcze inne copywriter.

Powtarzające się świadczenia niepieniężne w spółce z o.o. opodatkowanie

Powtarzające się świadczenia niepieniężne w spółce z o.o. są oczywiście opodatkowane. Prawo spółek handlowych to tylko część kwestii, które nas interesują. Równie ważną, o ile nie ważniejszą kwestią są podatki.

Powtarzające się świadczenia niepieniężne a VAT

Ponieważ ustawa VAT ma własną definicję działalności gospodarczej to powtarzające się świadczenia niepieniężne w spółce z o.o. mogą być traktowane jako działalność gospodarcza dla celów VAT. Dlatego, jeżeli wypłacasz więcej niż roczny próg zwolnienia podmiotowego (200.000 zł) albo świadczysz taki rodzaj czynności, który jest wyłączony od zwolnienia to musisz się zarejestrować jako podatnik VAT. Z tego powodu bardzo ostrożnie należy podchodzić do wszelkich świadczeń doradczych dla swoich spółek. Doradztwo jest bowiem tę formą świadczenia, które zawsze podlega VAT o ile jest świadczone w sposób zorganizowany i powtarzalny. Bycie podatnikiem VAT ma także inne konsekwencje, przykładowo w takiej sytuacji spółka z o.o. regulując wynagrodzenie będzie musiała płacić na rachunek bankowy wspólnika znajdujący się na białej liście podatników.

Powtarzające się świadczenia niepieniężne w spółce z o.o. a PIT

Na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych dominuje stanowisko, że powtarzające świadczenia niepieniężne w spółce z o.o. stanowią przychód z tzw. innych źródeł. Oznacza to, że spółka nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy, a wspólnik rozlicza podatek w zeznaniu rocznym. Nie będzie tak jednak w każdej sytuacji. Uważaj przede wszystkim jeżeli jednocześnie prowadzisz jednoosobową działalność gospodarczą a przedmiotem świadczeń z art. 176 ksh wchodzi w zakres tej działalności. W większości przypadków jednak świadczenia niepieniężne realizowane do kwoty pierwszego progu podatkowego (120.000 zł) będą opodatkowane 12% podatkiem PIT, z kwotą wolną na poziomie 30.000 złotych, co stanowi jeden z najlepszych sposobów także na obejście podwójnego opodatkowania spółki z o.o.

W każdym przypadku zasięgnij profesjonalnej porady prawnej.

Czy wynagrodzenie za świadczenia z art. 176 KSH będą kosztem dla spółki?

Wynagrodzenie wypłacane wspólnikowi na podstawie art. 176 KSH będzie kosztem dla spółki, tak jak inne ponoszone przez nią koszty, o ile jest wydatkiem poniesionym w celu osiągnięcia przychodów, zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów. Ponieważ istotą świadczeń niepieniężnych jest działanie w interesie spółki to w większości przypadków nie będzie problemów z kwalifikowaniem wynagrodzenia za świadczenia z art. 176 KSH jako kosztu podatkowego.

Estoński CIT  a powtarzające się świadczenia niepieniężne wspólnika

W ocenie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wyrażonego w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 22 lipca 2022 roku, w sprawie o sygn. 0111-KDIB2-1.4010.216.2022.2.AR powtarzające się świadczenia niepieniężne w spółce z o.o. nie stanowią ukrytego zysku podlegającego opodatkowaniu estońskim CIT.

W konsekwencji nie wystąpi ryzyko opodatkowania powtarzających się świadczeń niepieniężnych 10% albo nawet 20% podatkiem CIT. Problemem interpretacyjnym było to, czy powtarzające się świadczenia niepieniężne w spółce z o.o. wykonane są w związku z prawem do udziału w zysku. Organ interpretacyjny przychylił się do argumentu, że wynagrodzenie z tytułu wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych nie jest związane z zyskiem, ponieważ Kodeks spółek handlowych wprost wskazuje, że za tego typu świadczenia należy się odrębne od zysku wynagrodzenie (art. 176 § 2 ksh).